W niedzielę 14 czerwca zapraszamy na drugi wykład pt. " Znak, którego nie możesz zlekceważyć" Pewnego pięknego,letniego dnia ojciec i jego dziewięcioletnia córeczka pływali w oceanie. Bawili się w wodzie,nagle odpływ zaczął ich odpychać od brzegu z wielką siłą.W krótkim czasie dziewczynka znalazła się daleko od brzegu.Ojciec nie był w stanie do niej dotrzeć. Potrzebowała pomocy,by dotrzeć z powrotem do brzegu. Na szczęście, zamiast wpaść w panikę , ojciec zawołał : " Połóż się na wodzie i pływaj spokojnie ; nie bój się . Wrócę po ciebie" Następnie popędził, by znaleźć jakąś łódź. Kiedy ojciec wrócił z z ratownikami w łodzi, serce w nim zamarło. Jego córki nie było nigdzie widać. Prąd morski zniósł ją daleko od plaży. Kiedy wreszcie ją odnaleźli, dziewczynka spokojnie unosiła się na wodzie, tak jak ojciec jej polecił. Potem kiedy zapytano ją, jakim cudem zachowała spokój nawet, gdy widziała,jak bardzo oddala się od brzegu, ona odpowiedziała: "Robiłam to, co polecił mi tata. Wiedziałam , że po mnie wróci, więc się nie bałam." Nadzieja zachowała przy życiu tę odważną dziewczynkę; pozwoliła jej wytrwać w oczekiwaniu na ratunek. Wielką nadzieją podtrzymującą naszą chrześcijańską wiarę jest nadzieja, że nasz niebiański Ojciec przygotuje dla nas ratunek............................ Więcej dowiesz się na wykładzie o godz. 17 oo! ZAPRASZAMY!
Nadzieja powrotu Pana,a właściwie pewność pozwala nam przetrwać próby i doświadczenia.Ta historia z dziewczynką przypomina mi słowa Pana że musimy stać się jak dzieci,lub jako dzieci a wtedy jego opatrznościowe działanie pozwoli nam wytrwać.Pozdrawiam braci w Chrystusie i zapraszam do siebie.Pozwolę sobie wpisać wasz blog w moje linki.Jeszcze raz pozdrawiam:))
OdpowiedzUsuńOK, powodzenia i dużo Błogosławieństwa Bożego.
OdpowiedzUsuń